การจากไปของ “ป๋านักร้อง” อีซังยง MC คนดังในยุค 90 พร้อมมรดกอันอบอุ่นจากการเยี่ยมทหาร 4,300 ครั้ง
🎤 “60,000 ทหารใหญ่ของเรา” ลุงป๊อปปาย อีซังยง ผู้ให้เสียงหัวเราะและความกล้าหาญ
เรื่องราวของ MC ประชาชนตัวจริงที่โอบกอดเกาหลีใต้ด้วยการออกอากาศสนับสนุนทหาร 4,300 ครั้ง
📌 สารบัญ
🔨 จาก ‘ป๊อปปาย’ ผู้ทุบอิฐสู่ MC ประชาชน
ด้วยความสูงเพียง 160 ซม. แต่รูปร่างกล้ามเนื้อ และการแสดงโชว์การทุบอิฐ! ในวัยเด็กของผมที่ดูทีวีในยุค 90, ภาพของลุงอีซังยงนั้นน่าประทับใจจริงๆ ชื่อเล่น ‘ป๊อปปาย’ นั้นเหมาะกับภาพลักษณ์ที่แข็งแกร่ง ทำให้เขาได้รับความรักมากมายจากรายการเด็กและรายการวาไรตี้ต่างๆ โดยเฉพาะใน KBS รายการ ‘มารวมกันร้องเพลงกันเถอะ’ ที่เขาได้เดบิวต์จากการคัดเลือกบนถนนซึ่งกลายเป็นการ ‘เกิดเป็นดาว’ ที่แท้จริง! 🎤
🎖️ เส้นทางการเป็นผู้ประกาศข่าวที่ไม่ธรรมดาจากทหารสายตรง
จบการศึกษาจากคณะทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยเกาหลี และเป็นนายทหาร ROTC! ทำให้รู้สึกประหลาดใจเมื่อเปรียบเทียบกับผู้ประกาศข่าวทั่วไปใช่ไหม? ㅎㅎ ด้วยประสบการณ์การใช้ชีวิตในกองทัพ ทำให้เขากลายเป็นที่โดดเด่นในรายการทหารอย่างเป็นธรรมชาติ หลังจากเดบิวต์ในปี 1973 ที่ MBC รายการ ‘การต่อสู้ที่สนุกสนาน’ เขาได้ทำงานในหลากหลายประเภทตั้งแต่รายการเด็กจนถึงวาไรตี้ต่างๆ นอกจากนี้เขายังมีประสบการณ์การเล่นบาสเกตบอลในโรงเรียนอีกด้วย ถือเป็น ‘คนที่มีความสามารถ’ ที่แท้จริง! 💪
❤️ 4300 ครั้งในการสนับสนุนทหาร เหตุผลที่ทำให้เขากลายเป็น “พี่ใหญ่ตัวจริง”
ชื่อเล่น “พี่ใหญ่ของทหาร 60,000 คน” ไม่ได้เกิดขึ้นในวันเดียว 1989 เริ่มต้นจาก ‘เวทีแห่งมิตรภาพ’ จนถึงรายการทางกองทัพ ‘รถไฟสนับสนุน’ เขาได้ดำเนินการสนับสนุนทหารถึง 4300 ครั้งและกลายเป็น ‘MC ผู้เชี่ยวชาญทางทหาร’ ที่แท้จริง สำหรับผม จำได้ว่าพี่ชายของผมที่อยู่ในกองทัพเคยส่งข่าวถึงลุงอีซังยงที่แสดงในคอนเสิร์ต สนามรบ เมื่อตอนนั้นรู้สึกว่าเป็นช่วงเวลาที่เขารอคอยมากที่สุดในช่วงชีวิตของเขา 🎶
😢 การเสียชีวิตอย่างกะทันหันและกระแสความเคารพในวงการบันเทิง
เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม 2025 ขณะกลับบ้านหลังการตรวจสุขภาพ เขาได้ล้มลงด้วยอาการหัวใจหยุดเต้น ส่งผลให้หลายคนรู้สึกช็อก ในโซเชียลมีเดียมีแฮชแท็ก “#ลุงป๊อปปาย_ขอบคุณ” ที่ปรากฏขึ้นมากมาย และบรรดานักแสดงรุ่นน้องก็ได้โพสต์ข้อความแสดงความเคารพต่อเขาโดยเฉพาะ สิ่งที่เขาแสดงให้เห็นในตลอดชีวิตคือความทุ่มเทและรอยยิ้มอันอบอุ่นของเขาเป็นสิ่งที่มีคนมากมายจดจำ นี่คือการปิดฉากที่แท้จริงของ ‘MC ประชาชน’ 🌹
🌟 สิ่งที่เราควรจดจำเกี่ยวกับ อีซังยง จริงๆ
เขาไม่ใช่เพียงแค่ผู้ประกาศข่าวทั่วไป แต่เป็นไอคอนวัฒนธรรมที่นำความหวังให้กับทหารและประชาชนในเกาหลีใต้ ความแข็งแกร่งที่เขาแสดงด้วยการทุบอิฐซ่อนความอบอุ่นของมนุษย์และจิตวิญญาณในการทุ่มเท! ในยุคแบบนี้มันคือสิ่งที่เราต้องการจริงๆ ใช่ไหม? ความจริงใจที่ลุงอีซังยงแสดงออกจะได้รับการจดจำไปอีกนาน ทุกคนมีภาพไหนของลุงอีซังยงที่คุณจำได้หรือไม่? ✨
❓ คำถามที่พบบ่อย
ถาม: โปรแกรมที่ลุงอีซังยงมีชื่อเสียงคืออะไร?
ตอบ: รายการ ‘เวทีแห่งมิตรภาพ’, ‘รถไฟสนับสนุน’ เป็นโปรแกรมที่มีชื่อเสียง แต่ยังมีความหลากหลายไปยังรายการวาไรตี้เช่น ‘มารวมกันร้องเพลงกันเถอะ’ ของ KBS และ ‘การต่อสู้ที่สนุกสนาน’ ของ MBC!
ถาม: ชื่อเล่น ‘ป๊อปปาย’ มาจากไหน?
ตอบ: รูปร่างที่มีกล้ามเนื้อและการทุบอิฐทำให้เขานึกถึงตัวละครการ์ตูน ‘ป๊อปปาย’ ซึ่งมีการบอกว่าส่วนแขนของเขามีกล้ามเป็นอย่างดี ㅎㅎ
ถาม: เขาไปสนับสนุนทหารบ่อยแค่ไหน?
ตอบ: มียอดการสนับสนุนอย่างเป็นทางการมากกว่า 4300 ครั้ง! บางวันเขาก็ไปเยี่ยมหลายหน่วยเลยทีเดียว ถือเป็นสถิติที่น่าทึ่งจริงๆ
ถาม: การศึกษาของอีซังยงและประวัติการทหารเป็นอย่างไร?
ตอบ: เขาศึกษาจบที่คณะทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยเกาหลี และเป็นนายทหารในชั้น ROTC ทำให้เขาเข้ากับทหารได้ดี!
ถาม: มีสถานที่ให้เคารพไหม?
ตอบ: ขณะนี้มีการจัดงานศพอย่างไม่เป็นทางการตามความประสงค์ของครอบครัว แต่ผลงานของเขาจะถูกบันทึกไว้ใน ประวัติศาสตร์เกาหลีใต้ ตลอดไป
💌 บทสรุป: พี่ใหญ่ของพวกเรา
จำได้ว่าในวัยเด็กเคยเห็นลุงอีซังยงทุบอิฐในทีวีและร้องอุทานว่า “ว้าว~” แต่เมื่อโตขึ้นฉันรู้ว่า สิ่งที่ทำให้เขายิ่งใหญ่ไม่ใช่ความแข็งแกร่งทางกายภาพ แต่คือความอบอุ่นของมนุษย์ที่เขาแสดงออกตลอด 4300 ครั้งในการสนับสนุนทหาร
ในอดีตฉันเคยขอความช่วยเหลือจากลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่งให้ได้รับลายเซ็นของลุงอีซังยง “สู้ต่อไปทหาร!” เป็นคำพูดสั้นๆ แต่เขาเห็นว่ามันมีค่าสูงมากและเก็บมันไว้ในกระเป๋าสตางค์ตลอดช่วงเวลา คิดว่าสิ่งเล็กน้อยเหล่านี้เองที่ทำให้เขาได้รับชื่อเล่นว่า ‘พี่ใหญ่ของทหาร 60,000 คน’
ในยุคเหล่านี้สิ่งที่จำเป็นจริงๆ ไม่ใช่ดาวที่สมบูรณ์แบบ แต่คือผู้คนที่มีความจริงใจเช่นลุงอีซังยง คุณมีความทรงจำใดเกี่ยวกับลุงอีซังยงไหม? ถ้าหากคุณแชร์ไว้ในความคิดเห็นจะขอบคุณมาก 🙏
PS. ในการสัมภาษณ์ครั้งสุดท้ายของลุงอีซังยงเขาได้พูดว่า “การให้ความสุขกับคุณไม่ใช่เรื่องของผม คุณคือคนที่ทำให้ผมยิ้ม” คำพูดนี้ทำให้เราคิดถึงความเป็นผู้ประกาศข่าวที่แท้จริงอีกครั้ง
